Ανανέωση ισχύος πιστοποιητικών πληροφορικής που εκδόθηκαν πριν την 1/1/2008.

Η υπηρεσία ενημέρωσης των Εργαστηρίων Ελευθέρων Σπουδών Πληροφορικής «Διαδίκτυο», ενημερώνει τους κατόχους πιστοποιητικών πληροφορικής που η ισχύς τους επρόκειτο να λήξει ότι σύμφωνα με την Γ/31548/12-11-20093 απόφαση του Δ.Σ. του Ο.Ε.Ε.Κ., παρατείνεται η ισχύς:

• για ένα ακόμη έτος, δηλ. μέχρι 31-12-2010, των πιστοποιητικών Γνώσης Χειρισμού Η/Υ των φορέων ECDL Ελλάς, Vellum Global Educational Services, Infotest και ICT Hellas, τα οποία εκδόθηκαν μέχρι και την ημερομηνία πιστοποίησής τους από τον Ο.Ε.Ε.Κ. και η ισχύς τους έληγε την 31-12-2009.
• μέχρι 31/12/2010 των πιστοποιητικών Γνώσης Χειρισμού Η/Υ που εκδόθηκαν μέχρι 31/12/2007 από τον ΟΕΕΚ.
• μέχρι 31/12/2010 των πιστοποιητικών Γνώσης Χειρισμού Η/Υ που εκδόθηκαν από τους πιστοποιημένους από τον Ο.Ε.Ε.Κ. φορείς ECDL Ελλάς, Vellum Global Educational Services, Infotest, ICT Hellas, Key-Cert, Acta, i-Skills, TELEFOS CERT. μετά την ημερομηνία πιστοποίησής τους και μέχρι 31/12/2007.

Για οποιαδήποτε διευκρίνιση μπορείτε να απευθυνθείτε στην αρμόδια υπηρεσία του Ο.Ε.Ε.Κ., είτε στην Υπηρεσία Ενημέρωσης των Εργαστηρίων Ελευθέρων Σπουδών Πληροφορικής στο τηλέφωνο 22710 44495 ή μέσω παγκόσμιου ιστού στο ιστολόγιο http://ediadiktio.blogspot.com

Υπηρεσία Ενημέρωσης
των Ε.Ε.Σ. Πληροφορικής «Διαδίκτυο»

Διδάσκοντας την ασφάλεια στη χρήση των τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνιών

Από το www.savemitsos.gr

Οι τα ψηφιακά μέσα θεωρούνται σήμερα αναπόσπαστο τμήμα της ζωής μας και η ικανότητα χρήσης τους επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την καθημερινότητά μας, τη θέση μας μέσα στην κοινωνία και τις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους. Αρκετοί είναι οι φίλοι της τεχνολογίας που παραθέτουν με ενθουσιασμό τα οφέλη που αποκομίζουν όσοι αξιοποιούν τις δυνατότητες των ψηφιακών μέσων και κυρίως των ηλεκτρονικών υπολογιστών και του παγκόσμιου ιστού και ενθαρρύνουν την επέκταση του κοινωνικού κύκλου μέσω των κοινωνικών δικτύων (π.χ. facebook), την εκπαίδευση μέσω υπολογιστή ή/και από απόσταση, τη χρήση ζωντανών συνομιλιών για την επικοινωνία με απομακρυσμένα πρόσωπα, την οργάνωση της δουλειάς μας με το λογισμικό γραφείου (π.χ. word), την ενίσχυση της εκπαίδευσης με σύγχρονο εξοπλισμό (π.χ. διαδραστικοί πίνακες) και λογισμικό, κ.α. πολλά. Από την άλλη πλευρά, εξ' ίσου πολλοί, αν όχι περισσότεροι, είναι εκείνοι που κρατούν σοβαρές επιφυλάξεις όσον αφορά τις ψηφιακές τεχνολογικές εξελίξεις. Προειδοποιούν ότι οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και ο παγκόσμιος ιστός μπορούν να βλάψουν τους χρήστες τους, να προκαλέσουν απώλεια στον έλεγχο των προσωπικών στοιχείων, να φέρουν ευαίσθητες ηλικιακές ομάδες σε επαφή με κακόβουλους ανθρώπους ή ακατάλληλη πληροφορία, να αποτελέσουν πεδίο για απάτες, κλοπές πιστωτικών καρτών, να μετατραπούν σε κανάλια διάδοσης παραπλανητικών ειδήσεων, να καταλήξουν αντικείμενο εθισμού για τους νέους, κ.α. Οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν να κρατήσουν μία θέση ανάμεσα στα δύο αυτά άκρα. Οι πιο σώφρονες προσπαθούν να συνθέσουν τις δύο απόψεις, ώστε να χρησιμοποιήσουν αποτελεσματικά τα ψηφιακά μέσα ενώ ταυτόχρονα προστατεύονται από τους κινδύνους που τα συνοδεύουν.

Ιδιαίτερα σημαντική σε αυτό το θέμα είναι η θέση του εκπαιδευτικού στην πληροφορική και τις δεξιότητες χειρισμού των ψηφιακών μέσων, είτε αυτός εργάζεται στη δημόσια ή ιδιωτική υποχρεωτική εκπαίδευση, είτε στην εκπαίδευση ενηλίκων, είτε στις ιδιωτικές σχολές πληροφορικής. Ο εκπαιδευτικός αυτός καλείται να μεταδώσει στους εκπαιδευόμενους τις απαραίτητες δεξιότητες και γνώσεις ώστε να χρησιμοποιήσουν σωστά τα νέα μέσα. Είναι, λοιπόν, δική του ευθύνη να εφοδιάσει τους μαθητές με εκείνες τις γνώσεις και τις δεξιότητες που θα τους επιτρέψουν να διαγνώσουν έγκαιρα και να προλάβουν τους κινδύνους που καιροφυλακτούν στο διαδίκτυο, τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τα κινητά τηλέφωνα, ακριβώς όπως είναι και δική του ευθύνη να δώσει κίνητρα στους μαθητές για να χρησιμοποιήσουν με τον κατάλληλο τρόπο τα ψηφιακά μέσα.

Ένα πρόγραμμα διδασκαλίας στη χρήση των ψηφιακών μέσων, λοιπόν, θα πρέπει να ισορροπεί ανάμεσα στα δύο άκρα: από τη μία πλευρά οι μαθητές θα πρέπει να ενθουσιάζονται με τα ψηφιακά εργαλεία και από την άλλη θα ενημερώνονται για τους κινδύνους από τους οποίους πρέπει να προφυλαχθούν. Κάθε ενότητα δεξιοτήτων που διδάσκονται θα πρέπει να συνοδεύεται από πιθανούς κινδύνους και τις προφυλάξεις που θα πρέπει να λαμβάνουν. Τίποτα δεν θα πρέπει να απαγορευθεί εντελώς, η τεχνολογία είναι ένα εργαλείο, κι ως τέτοιο θα πρέπει να διδαχθεί. Οι μαθητές θα πρέπει να γνωρίζουν πως να το χρησιμοποιούν σωστά, καθώς και τις συνέπειες της επιπόλαιας ή απρόσεκτης χρήσης.

Η πολιτεία θα πρέπει πολύ σύντομα να λάβει μέτρα ώστε η ισορροπημένη διδασκαλία σε θέματα ασφάλειας στη χρήση των ψηφιακών μέσων να αποτελέσει σύντομα βασική παράμετρο των αναλυτικών προγραμμάτων διδασκαλίας της πληροφορικής. Με κάποιο τρόπο, επίσης, θα πρέπει να περιληφθούν αυτές οι αρχές και στη διδασκαλία δεξιοτήτων ηλεκτρονικών υπολογιστών και πληροφορικής που πιστοποιούνται από ιδιωτικούς φορείς (π.χ. ECDL). Τόσο η δημόσια υποχρεωτική εκπαίδευση όσο και η ιδιωτική βιομηχανία πιστοποιήσεων έχουν κάνει πολύ λίγα οργανωμένα βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, με αποτέλεσμα να στηρίζονται περισσότερο στις πρωτοβουλίες ορισμένων εκπαιδευτικών ή εκπαιδευτικών μονάδων.

Ωστόσο, ο εμπλουτισμός των υπαρχόντων προγραμμάτων εκπαίδευσης και η συνειδητοποίηση των εκπαιδευτικών ίσως να μην επαρκούν ως μέτρα για τη συνολική αντιμετώπιση των κινδύνων που συνοδεύουν την εποχή της πληροφορικής και των επικοινωνιών, καθώς αφορούν μία μερίδα, μόνο των ανθρώπων που επηρεάζονται. Υπάρχουν, επομένως, κάποιες σημαντικές κατηγορίες ανθρώπων που, ενώ χρησιμοποιούν ψηφιακά μέσα και εκτίθενται στους σχετικούς κινδύνους, δεν έχουν τον τρόπο να διδαχθούν τον τρόπο προστασίας τους από αυτούς. Η πλέον σημαντική και ευαίσθητη κατηγορία είναι αυτή των μαθητών του δημοτικού.

Τα παιδιά του δημοτικού χρησιμοποιούν, σε πολύ μεγάλο ποσοστό, διάφορα ψηφιακά μέσα όπως ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τον παγκόσμιο ιστό ή και κινητά τηλέφωνα. Ωστόσο, το αναλυτικό πρόγραμμα στο δημοτικό σχολείο προβλέπει ελάχιστα πράγματα για τη διδασκαλία των βασικών δεξιοτήτων πληροφορικής και, κυρίως, για τους κινδύνους από τους οποίους πρέπει να προστατευθούν τα παιδιά. Η ελάχιστη επαφή των παιδιών με ένα οργανωμένο πρόγραμμα πληροφορικής πραγματοποιείται μόνο σε ορισμένες ώρες στα ολοήμερα τμήματα, τα οποία οι μαθητές παρακολουθούν προαιρετικά, ενώ δεν λειτουργούν ούτε σε όλα τα σχολεία ούτε σε όλες τις γεωγραφικές περιοχές. Αλλά ακόμα και στα ολοήμερα, οι εκπαιδευτικοί της πληροφορικής έχουν ελάχιστη έως καθόλου καθοδήγηση με αποτέλεσμα τα μαθήματά τους να είναι ανοργάνωτα και ανόμοια από σχολείο σε σχολείο. Το αποτέλεσμα είναι οι μαθητές του δημοτικού να εκτίθενται σε έναν ολόκληρο πολύπλοκο κόσμο που δεν έχουν την ψυχική δύναμη και καλλιέργεια να αντιμετωπίσουν μόνοι τους.

Ο μεγαλύτερος φόβος όσων ασχολούνται με την ασφάλεια στο διαδίκτυο είναι το πως οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν στους μαγικούς κόσμους του παγκόσμιου ιστού μπορούν να επηρεάσουν τα μικρά παιδιά. Το ακατάλληλο περιεχόμενο (βία, πορνογραφία, κλπ.), ο κίνδυνος του εθισμού και η πιθανότητα επικοινωνίας με κακόβουλους ανθρώπους είναι οι κύριες ανησυχίες των γονέων και των εκπαιδευτικών. Ευχόμαστε οι επιφυλάξεις τους να μετατραπούν σε δράσεις που θα βοηθήσουν στην προσπάθεια να μετατραπεί ο κόσμος της κοινωνίας της πληροφορίας σε έναν ασφαλή κόσμο, ανοιχτό σε όλους.

Πηγές:
Ελληνικός Κόμβος για την Ασφάλεια στο Διαδίκτυο Safer Internet:
http://www.saferinternet.gr

Δράση ενημέρωσης του SaferInternet "Σώστε το Μήτσο"
http://www.saferinternet.gr/Default.aspx?tabid=272
http://www.savemitsos.gr/

Γραμμή Καταγγελιών για Ακατάλληλο Περιεχόμενο στον Παγκόσμιο Ιστό
http://www.safeline.gr

Ο ρόλος του πληροφορικού στην εκπαίδευση

Τα τελευταία χρόνια έχει ανοίξει ένας άτυπος διάλογος σχετικά με την αξιοποίηση των μέσων πληροφορικής και επικοινωνιών στην εκπαίδευση. Το ζήτημα έχει πολλές διαστάσεις και μπορεί να ιδωθεί από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Μερικά από τα πιο σημαντικά ζητήματα που αφορούν στο συγκεκριμένο θέμα βρίσκονται, ακόμα, σε επίπεδο σχεδιασμού ή ιδεών. Αρκετές, ωστόσο, πτυχές της εφαρμογής των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση έχουν άμεσο πρακτικό ενδιαφέρον και συνδέονται με προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι εμπλεκόμενοι με την εκπαίδευση (εκπαιδευτικοί, γονείς, κλπ.). Και στις δύο περιπτώσεις, οι πληροφορικοί που ασχολούνται με την εκπαίδευση λειτουργούν ως μοχλοί για την ομαλή είσοδο των νέων τεχνολογιών στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Ο ρόλος των πληροφορικών στην εκπαιδευτική διαδικασία αποτελεί θέμα συζήτησης στην οποία πρέπει κανείς να λάβει υπόψιν του αρκετούς παράγοντες. Κατ' αρχήν, οι πληροφορικοί είναι φορείς τεχνογνωσίας, και ως τέτοιοι μπορούν αν βοηθήσουν τα μέγιστα τόσο τους άλλους εκπαιδευτικούς όσο και το σύνολο των εκπαιδευτικών δομών ώστε να αφομοιώσουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις νέες τεχνολογίες. Κατά δεύτερον, οι πληροφορικοί είναι οι μόνοι που έχουν το απαραίτητο γνωστικό υπόβαθρο για τη διδασκαλία της πληροφορικής ως σύνολο δεξιοτήτων αλλά και ως επιστήμη. Κατά τρίτον, οι πληροφορικοί θα μπορούσαν να καλύψουν αρκετές από τις ανάγκες των σχολικών μονάδων και του εκπαιδευτικού συστήματος σε υποδομή (μηχανογράφηση, δικτύωση, τεχνική υποστήριξη, κλπ.). Το ποιοι από αυτούς τους ρόλους θα καλυφθούν από ποιους ανθρώπους, είναι ένα ζήτημα που απασχολεί την πολιτεία και τους ίδιους τους πληροφορικούς.

Ο ρόλος του τεχνικού δεν έχει ενδιαφέρον σαν θέμα συζήτησης, καθώς δεν αφορά στην εκπαιδευτική διαδικασία αυτή καθ' εαυτή, αλλά στην υλικοτεχνική υποδομή του εκπαιδευτικού συστήματος. Από καθαρά τεχνική σκοπιά, η υποδομή αυτή δεν έχει τίποτα το ιδιαίτερο σε σχέση με την υποδομή οποιουδήποτε άλλου συστήματος της ίδιας κλίμακας.

Ο ρόλος του φορέα τεχνογνωσίας, από την άλλη, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ο πληροφορικός συνεργάζεται με τους ανθρώπους που σχεδιάζουν και εποπτεύουν, κεντρικά ή σε περιφερειακό επίπεδο, το εκπαιδευτικό σύστημα, να καταθέσει τη γνώμη και τη γνώση του μαζί με αυτές των παιδαγωγών και των συμβούλων και να συμμετέχει στο σχεδιασμό και την υλοποίηση των έργων που προωθούν την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση. Αυτό ήδη συμβαίνει σε κάποιο βαθμό, καθώς αρκετοί πληροφορικοί συμμετέχουν στο σχεδιασμό και την υλοποίηση τέτοιων προγραμμάτων καθώς και στις σχετικές δραστηριότητες του υπουργείου παιδείας ή του παιδαγωγικού ινστιτούτου.

Επιπλέον, ο πληροφορικός μπορεί να βρίσκεται μέσα στο σχολείο και δίπλα στο δάσκαλο ή τον εκπαιδευτικό ειδικότητας, βοηθώντας τον στο έργο του μέσα στην τάξη ή κατά την προετοιμασία. Ευθύνη του πληροφορικού μπορεί να είναι να βρει λύσεις και να αντιμετωπίσει προβλήματα, αλλά και να προτείνει ιδέες και τρόπους αξιοποίησης των τεχνολογιών στο κάθε μάθημα. Για παράδειγμα, ο πληροφορικός μπορεί να αναζητήσει και να προτείνει στο φιλόλογο κατάλληλους τίτλους λογισμικού που θα φανούν χρήσιμοι στο μάθημά του, και να του υποδείξει τους τρόπους με τους οποίους αυτοί οι τίτλοι μπορούν να αξιοποιηθούν. Ο τρόπος ένταξής τους στο μάθημα είναι πάντοτε ευθύνη του φιλολόγου (ή του εκάστοτε εκπαιδευτικού), αλλά ο πληροφορικός μπορεί να αποτελέσει πολύτιμο αρωγό. Η πρόταση αυτή αποτελεί, άλλωστε, αίτημα αρκετών εκπαιδευτικών που θεωρούν ότι η εκπαίδευση και κατάρτιση των εκπαιδευτικών στις νέες τεχνολογίες δεν αρκεί, καθώς η κοινωνία αφομοιώνει τις τεχνολογικές εξελίξεις με ταχύτερους ρυθμούς από τα σχετικά σεμινάρια με αποτέλεσμα οι εκπαιδευτικοί να μένουν πάντοτε πίσω από τις τεχνολογικές εξελίξεις.

Ο πλέον ενδιαφέρον ρόλος για έναν πληροφορικό είναι αυτός του εκπαιδευτικού. Η πληροφορική είναι μία στιβαρή επιστήμη με πληθώρα σημαντικών και πρακτικών εφαρμογών στην καθημερινή μας ζωή. Οι βασικές δεξιότητες στην πληροφορική αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του βασικού γραμματισμού ενός Ευρωπαίου πολίτη, ενώ η εμβάθυνση στο γνωστικό αντικείμενο της πληροφορικής αποτελεί μέρος της βασικής μόρφωσης ενός καλλιεργημένου ανθρώπου. Σίγουρα οι πληροφορικοί είναι οι μόνοι επιστήμονες που μπορούν να καλύψουν γνωστικό το αντικείμενο της πληροφορικής ως επιστήμη. Παράλληλα, οι πληροφορικοί είναι οι πλέον αρμόδιοι να διδάξουν τις βασικές δεξιότητες στη χρήση Η/Υ και του διαδικτύου, καθώς γνωρίζουν αυτές τις δεξιότητες με τρόπο πολύ πιο ουσιαστικό απ' ό,τι τις κατέχει ένας έμπειρος χρήστης που δεν έχει υπόβαθρο στην επιστήμη της πληροφορικής. Επιπλέον, ένας πληροφορικός με επιστημονικές βάσεις είναι ικανός να διδάξει οποιαδήποτε δεξιότητα, όσο μοντέρνα κι αν είναι, αφού οι γνώσεις του είναι βαθύτερες και ουσιαστικότερες. Έτσι, θα είναι ικανός να διδάσκει δεξιότητες πληροφορικής, ακόμα κι όταν αυτές εκσυγχρονίζονται ή αλλάζουν ριζικά.

Το τελευταίο ζήτημα σχετικά με το ρόλο του πληροφορικού στην εκπαίδευση είναι το κατά πόσο ένας πληροφορικός είναι παιδαγωγικά καταρτισμένος. Τα ανώτατα ιδρύματα πληροφορικής στην Ελλάδα έχουν συχνά κάποια παιδαγωγικά μαθήματα στο πρόγραμμα σπουδών τους, περίπου όσα έχουν και τα περισσότερα προγράμματα σπουδών των σχολών ειδικοτήτων (π.χ. μαθηματικοί, φυσικοί, κλπ.). Από αυτή την άποψη, λοιπόν, έχουν τόση ανάγκη την παιδαγωγική κατάρτιση όση και οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Πάντως, το ζήτημα της παιδαγωγικής κατάρτισης των εκπαιδευτικών είναι σημαντικό και θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί συνολικά και με ευθύνη απέναντι στο εκπαιδευτικό σύστημα και τα παιδιά που εκπαιδεύει, χωρίς να υιοθετούνται συντεχνιακές λογικές. Σε τελική ανάλυση, η παιδαγωγική κατάρτιση των πληροφορικών είναι απαραίτητη, αν θέσουμε ως πρώτο στόχο την ποιότητα της παιδείας.

Συνοψίζοντας, οι πληροφορικοί διαδραματίζουν και μπορούν να διαδραματίσουν πολλούς και διαφορετικούς ρόλους μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα. Αυτό αποτελεί επιθυμία των πληροφορικών, απαίτηση μεγάλης μερίδας εκπαιδευτικών και αίτημα των καιρών. Η προσέγγιση πληροφορικών και εκπαιδευτικών απαιτεί προσπάθεια και από τις δύο πλευρές, κι η προσπάθεια αυτή πρέπει να καταβληθεί. Ο χώρος της εκπαίδευσης έχει μεγάλη ανάγκη την τεχνογνωσία των εκπαιδευτικών που θα οδηγήσει τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς στον στόχο της ποιότητας μέσα από τις λεωφόρους της επικοινωνίας και της γνώσης που μόνο με το όχημα των νέων τεχνολογιών μπορεί κανείς να διασχίσει.

Πηγές:
Τα προγράμματα σπουδών για την πληροφορικής στην υποχρεωτική εκπαίδευση
http://www.pi-schools.gr/content/index.php?lesson_id=1

Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας
http://www.epe.org.gr/

Πανελήνια Ένωση Καθηγητών Πληροφορικής Β’βάθμιας Εκπαίδευσης
http://www.pekap.gr/